جعفر توفیقی، استاد دانشگاه تربیت مدرس مقصود فراستخواه، استاد موسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی ابراهیم صالحی عمران، استاد دانشگاه مازندران حسین میرزایی، دانشیار دانشگاه تهران محمد یمنی، استاد دانشگاه شهید بهشتی
زمان رویداد:
سه شنبه، ۲۰ آذر ۱۴۰۳
ساعت ۱۰ تا ۱۲
مکان: دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، طبقه اول، سالن سیمرغ
«تشخیص» وضعیت کیفیت آموزش های دانشگاهی با توسل به عدد و رقم نه تنها نمی تواند به روشنگری در مورد آن بیانجامد بلکه تصویر ایستایی از پویایی آن ارایه می دهد و به شکاف بین تصمیمات مدیریتی با واقعیت ها دامن می زند. برای برون رفت از این معضل لازم است ذهنیتی که روش های کمی نگر و کاهنده را در مدیریت سیستمهای پیچیده دانشگاهی مستقر کرده است تغییر کند و ذهنیت کاهنده و ساده نگر با آن چه اندیشه ی پیچیده نامیده می شود جایگزین گردد. این جایگزینی امکان دوری از فرمالیسمی که عملکرد آموزش عالی و دانشگاه ها را درسیطره ی خود قرار داده است فراهم می آورد.فقدان چنین اندیشه ای در میدان عمل سبب می شود که فعالیت های کنشگران دانشگاهی نتواند در مسیر پر پیچ و خم شکل گیری دانشگاه دانش زا و فضیلت خواه گام برداشته و توان آفرینش “کیفیت بی نام” پیدا کنند، آفرینشی که اندیشه ،عمل و اخلاق بزرگان فرهنگ این مرز و بوم درس های گران بهایی برای آن در بر دارد.
لزوم تدوین آئین نامه ارتقای اساتید متناسب با ماموریت های هر دانشگاه
ابراهیم صالحی عمران، رئیس انجمن آموزش عالی آموزش در گفتوگو با خبرنگار گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، درباره آیین نامه ارتقای جذب اساتید اظهار کرد: آیین نامه ارتقای اساتید نمیتواند مسیر رشد فردی عضو هیئت علمی و رشد دانشگاه را برای تمام دانشگاهها به خصوص دانشگاههایی با ماموریتهای خاص فراهم کند.
وی افزود: از آیین نامه ارتقای اساتید انتظار کمک به ارتقای کیفیت آموزش و پژوهش و عملکرد دانشگاه میرود.
صالحی عمران در پاسخ به این سوال که آیا آیین نامه ارتقای استادان باعث بهبود کیفیت در عملکرد آموزش عالی میشود، اظهار کرد: یکی از اصلیترین ایرادات موجود به آیین نامه ارتقای اساتید این است که به هیچ عنوان آیین نامه نمیتواند رشد فردی یا سازمانی دانشگاه را رقم بزند؛ چرا که ماموریت دانشگاهها با یکدیگر متفاوت است و باید جداگانه در راستای حرکت علمی گام بردارند.
رئیس انجمن آموزش عالی ایران با بیان اینکه آیین نامه ارتقای اساتید در دو بخش آموزشی و پژوهشی است، تاکید کرد: آیین نامه ارتقای اساتید نمیتواند برون دادهای همسانی برای آموزش عالی به وجود آورد، برای مثال از آنجایی که ماموریت دانشگاه فرهنگیان تربیت نیروی معلم است؛ بنابراین باید متناسب با ویژگیهای این دانشگاه آیین نامه خاص طراحی و تدوین شود.
صالحی عمران گفت: دانشگاه فنی و حرفهای ماموریت آموزشهای مهارتی به دانشجویان را دارد تا نیروهای تکنسین به عنوان پنجههای کارآمد در بازار کار جذب شوند.
وی اضافه کرد: استادی که در دانشگاه فنی و حرفهای تدریس میکند، نباید به فکر مقاله نویسی باشد، بلکه باید راه اندازی کسب و کار و تجاری سازی را مدنظر قرار دهد؛ بنابراین با توجه به ماموریتهای مختلف دانشگاهها احتیاج به تنوع آیین نامههای ارتقای اساتید داریم.
رئیس انجمن آموزش عالی ایران افزود: دانشگاه امام حسین (ع) به منظور تربیت نیرو در سیستمهای امنیتی و دفاعی هم نیازمند آیین نامههای مخصوص است، مرجعیت مهارتی باید در کنار مرجعیت علمی در آیین نامه ارتقا مدنظر قرار گیرد و روی علم نافع و نظام استاد و شاگردی تمرکز داشته باشد.
صالحی عمران بیان کرد: کلید واژههای جدید در عرصه فناوری مانند هوش مصنوعی باید در آیین نامه ارتقای اساتید لحاظ شود تا رویکردی نسبت به تحولات آموزش عالی داشته باشد؛ چرا که انتظار میرود دانشگاه در رشد اقتصادی، دگرگونی وضعیت اشتغال، هویت پذیری در قبال اشتغال دانشجویان و تجاری سازی تولیدات داخلی دخالت کنند، اما رد پای هیچ کدام از این موارد در آیین نامه موجود ذکر نشده است.
رئیس انجمن آموزش عالی ایران گفت: آیین نامه ارتقای اساتید باید ارتقای فردی و سازمانی و رسالت دانشگاه را با توجه به کارکردهای مختلف آموزش عالی به وجود آورد.
صالحی عمران ادامه داد: با توجه به اینکه در حال ورود به نسل پنجم دانشگاهها هستیم باید آیین نامه ارتقای اساتید با پیامد اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و … برای دانشگاهها متصور شود؛ چرا که پیامدها فقط در درون سیستم دانشگاهها نباید دیده شوند، بلکه نگاه جدی به تحول در آینده آموزش عالی امری لازم و ضروری است.